پروتکل کانال فیبر چیست

پروتکل Fiber Channelچیست؟

/0 دیدگاه/در , /توسط

پروتکل Fiber Channelچیست؟

جان ولینگ

یک شبکه فضای ذخیره‌سازی (SAN) اساساً مانند یک هارددیسک خارجی عمل می‌کند، با این تفاوت که هارد اکسترنال به‌شدت کنترل می‌شود، به یک شبکه متصل است و می‌تواند توسط چندین دستگاه استفاده شود. اما این سؤال پیش می‌آید که چگونه درایوهای ذخیره‌سازی را در یکSANبه کامپیوترهای سراسر شبکه متصل می کنید؟

پروتکل Fiber Channelچیست؟

پروتکل Fiber Channelیک  ابزار خیلی خاص صرفاً برای ذخیره‌سازی در نظر گرفته‌شده است. به طور خاص، پروتکل کانال فیبر فقط از پیام رسانی SCSI پشتیبانی می کند. SCSI یک رابط است که برای اتصال و ارتباط با درایوهای ذخیره‌سازی در رایانه استفاده می‌شود. شما احتمالاً فقط درایوهای SCSI را در سرور پیدا خواهید کرد، اما آن‌ها را می‌توان در ماشین‌های با کارایی بالا نیز یافت.

پروتکل Fiber Channelاز رسانه فیبر نوری برای انتقال پیام‌های SCSI از طریق شبکه استفاده می‌کند. این‌یک پروتکل SCSI با سرعت‌بالا و متصل به شبکه است.

بین پروتکل Fiber Channelو شبکه سنتی مبتنی بر اترنت شما تفاوت هایی وجود دارد. به عنوان مثال، پروتکل کانال فیبر از اتصال اترنت، IP، TCP یا UDP استفاده نمی کند. فریم ها (یا بسته ها) از طریق اترنت نیز ارسال نمی شوند.

پروتکل Fiber Channel، stack مخصوص به خود را دارد. فریم‌ها نیز کمی متفاوت از فریم اترنت سنتی شما هستندHeader . در فریم پروتکل Fiber Channel، 24 بایت است. یک فضای header اختیاری اضافی نیز وجود دارد که اندازه آن 64 بایت است .درنهایت، بخش محموله فریم، 2048 بایت وزن دارد .در برخی موارد، فضای header اضافی و بخش‌های محموله قاب باهم ترکیب می‌شوند.

FCoE ارسال فریم‌های Fiber Channelرا از طریق شبکه اترنت با پوشش دادن فریم‌های Fiber Channelدر داخل یک فریم اترنت تسهیل می‌کند.

آیا Fiber Channelبا سوئیچ‌های معمولی کار می‌کند؟

پروتکل Fiber Channelبا تجهیزات شبکه استاندارد سازگار نیست. پروتکل Fiber Chanel از اترنت، IP، TCP یا UDP استفاده نمی‌کند؛ بنابراین، تجهیزات شبکه استاندارد بیت‌های موردنیاز برای پردازش ارتباطات برای Fiber Channelرا ندارند.

در عوض، شبکه‌ها از تجهیزات خاصی که برای Fiber Channelساخته‌شده است استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، سیسکو یک سری محصولات به نام سوئیچ‌های MDS دارد. این سوئیچ ها همچنان با استفاده از NX-OS کار می کنند. بسیاری از دستورات مشابهی که به‌طور معمول در یک سوئیچ استاندارد استفاده می‌شوند، برای مدیریت سوئیچ‌های MDS نیز استفاده می‌شوند. این سوئیچ‌ها از پروتکل Fiber Channel برای ارتباط استفاده می‌کنند.

گره‌ها یا سرورهای ذخیره‌سازی از آداپتورهای رابط شبکه استاندارد نیز استفاده نمی‌کنند. در عوض، آن‌ها از آداپتور باس میزبان استفاده می‌کنند. به نظر شبیه کارت شبکه فیبر نوری است اما به‌جای آن از پروتکل Fiber Channelاستفاده

آدرس MAC یک شناسه خاص برای هر دستگاه الکترونیکی است که به نحوی از طریق یک شبکه ارتباط برقرار می‌کند. روترها، سوئیچ‌ها و حتی گوشی هوشمند شما دارای آدرس MAC هستند. آن‌ها برای عملکرد یک شبکه مبتنی بر اترنت حیاتی هستند.

شبکه‌های Fiber Channel از آدرس‌های MAC استفاده نمی‌کنند. بااین‌حال، آن‌ها یک شناسه مشابه دارند. درواقع دو تا هستند. یکی WWNN یا نام گره جهانی نامیده می‌شود. دیگری WWPN یا نام پورت جهانی است. هر دو در دستگاه‌ها تعبیه شده‌اند و قابل‌تغییر نیستند. آن‌ها به روشی مشابه آدرس MAC کار می‌کنند.

مانند همه‌چیزهایی که در رایانه‌ها وجود دارد، پروتکل Fiber Channelمعمولاً بر روی دو قدرت عمل می‌کند. به‌عنوان‌مثال، این پروتکل با سرعت انتقال 1 گیگابایت شروع شد، سپس به2 و بعد به 4 گیگ ارتقا پیدا کرد. امروز ما سرعت64 گیگابایت را برای Fiber Channel داریم و سرعت 128 گیگابایت به‌زودی در دسترس خواهد بود.

پروتکل Fiber Channel خدمتی مفید در شبکه سازمانی مدرن امروزی است. Fiber Channelبه مدیران فناوری اطلاعات راهی می‌دهد تا حجم زیادی از ذخیره‌سازی را به شیوه‌ای کنترل‌شده تسهیل کنند. یادگیری Fiber Channelبرای هر شبکه یا sysadmin متعهد ضروری است.

تفاوت DNS با DNS OVER TLS (DOT) و (DOH)DNS OVER HTTPS

/0 دیدگاه/در , /توسط

پرس‌وجوهای DNS به‌صورت متن ساده ارسال می‌شوند، به این معنی که هرکسی می‌تواند آن‌ها را بخواند. DNS OVER HTTPS و DNS OVER TLS، پرسش‌ها و پاسخ‌های DNS را رمزگذاری می‌کنند تا جستجوی کاربر را ایمن و خصوصی نگه دارد. بااین‌حال، هر دو رویکرد مزایا و معایب خود رادارند.

چرا DNS به لایه‌های امنیتی بیشتری نیاز دارد؟

DNS دفترچه تلفن اینترنت است. DNS سرورها نام‌های دامنه قابل‌خواندن توسط انسان را به آدرس‌های IP قابل‌خواندن توسط ماشین ترجمه می‌کنند. به‌طور پیش‌فرض، پرسش‌ها و پاسخ‌های DNS به‌صورت متن ساده (از طریق UDP) ارسال می‌شوند، به این معنی که می‌توانند توسط شبکه‌ها، ISP ها یا هر سرویسی که قادر به نظارت بر انتقال است، خوانده شوند. حتی اگر وب سایتی از HTTPS استفاده کند، پرس و جوی DNS موردنیاز برای پیمایش به آن وب‌سایت در معرض دید قرار می‌گیرد.

این فقدانِ حریم خصوصی، تأثیر زیادی بر امنیت و در برخی موارد حقوق بشر دارد. اگر کوئری‌های DNS خصوصی نباشند، فیلتر اینترنت برای دولت‌ها و ایجاد مزاحمت توسط مهاجمان برای کاربران آسان‌تر می‌شود.

یک درخواست DNS معمولی و رمزگذاری نشده را مانند یک کارت‌پستال در نظر بگیرید که از طریق پست ارسال می‌شود: هرکسی که نامه را جابجا می‌کند ممکن است نگاهی اجمالی به متن نوشته‌شده در پشت آن بی اندازد، بنابراین عاقلانه نیست که کارت‌پستالی حاوی اطلاعات حساس یا خصوصی را از طریق پست ارسال کنیم.

DNS OVER TLS و DNS OVER HTTPS دو استاندارد هستند که برای رمزگذاری ترافیک DNS متن ساده به‌منظور جلوگیری از امکان تفسیر داده‌ها توسط هکرها، شرکت‌های تبلیغاتی، ISP ها و غیره ایجادشده‌اند. در ادامه قیاس، هدف این استانداردها قرار دادن یک پاکت در اطراف همه کارت‌پستال‌هایی است که از طریق پست ارسال می‌شود، به‌طوری‌که هرکسی می‌تواند یک کارت‌پستال بفرستد بدون اینکه نگران باشد زیر نظر قرار می‌گیرد.

DNS OVER TLS چیست؟

DNS OVER TLS یا DoT استانداردی برای رمزگذاری پرس‌وجوهای DNS برای ایمن و خصوصی نگه‌داشتن آن‌ها است. DoT از همان پروتکل امنیتی، TLS، استفاده می‌کند که وب‌سایت‌های HTTPS از آن برای رمزگذاری و احراز هویت ارتباطات استفاده می‌کنند. (TLS همچنین به‌عنوان “SSL” شناخته می‌شود.) DoT رمزگذاری TLS را در بالای پروتکل دیتا گرام کاربر (UDP) اضافه می‌کند که برای پرس‌وجوهای DNS استفاده می‌شود. علاوه بر این، تضمین می‌کند که درخواست‌ها و پاسخ‌های DNS از طریق حملات on-path دست‌کاری یا جعل نمی‌شوند.

DNS OVER HTTPS چیست؟

DNS OVER HTTPS یا DoH جایگزینی برای DoT است. با DoH، پرسش‌ها و پاسخ‌های DNS رمزگذاری می‌شوند، اما از طریق پروتکل‌های HTTP یا HTTP/2، نه مستقیماً از طریق UDP، ارسال می‌شوند؛ مانند DoT، DoH تضمین می‌کند که مهاجمان نمی‌توانند ترافیک DNS را جعل یا تغییر دهند. ترافیک DoH شبیه سایر ترافیک‌های HTTPS به‌عنوان‌مثال تعاملات عادی کاربر محور با وب‌سایت‌ها و برنامه‌های وب – از دیدگاه مدیر شبکه است.

در فوریه 2020، مرورگر موزیلا فایرفاکس شروع به فعال کردن DoH برای کاربران ایالات‌متحده کرد. پرس‌وجوهای DNS از مرورگر فایرفاکس توسط DoH رمزگذاری می‌شوند و به Cloud flare یا NextDNS می‌روند. چندین مرورگر دیگر نیز از DoH پشتیبانی می‌کنند، اگرچه به‌طور پیش‌فرض روشن نیست.

آیا HTTPS از TLS نیز برای رمزگذاری استفاده می‌کند؟ DNS over TLS و DNS over HTTPS چگونه متفاوت هستند؟

هر استاندارد به‌طور جداگانه توسعه‌یافته است و مستندات RFC* خود را دارد، اما مهم‌ترین تفاوت بین DoT و DoH در نوع پورتی است که استفاده می‌کنند. DoT فقط از پورت 853 استفاده می‌کند، درحالی‌که DoH از پورت 443 استفاده می‌کند که همان پورتی است که سایر ترافیک‌های HTTPS نیز از آن استفاده می‌کنند.

ازآنجایی‌که DoT یک پورت اختصاصی دارد، هرکسی که قابلیت دید شبکه را دارد می‌تواند ترافیک DoT را در حال رفت‌وآمد ببیند، حتی اگر خود درخواست‌ها و پاسخ‌ها رمزگذاری شده باشند. در مقابل، با DoH، پرسش‌ها و پاسخ‌های DNS در سایر ترافیک‌های HTTPS پنهان می‌شوند، زیرا همه از یک پورت می‌آیند و می‌روند.

*RFC مخفف «درخواست برای نظرات» است و RFC تلاش جمعی توسط توسعه‌دهندگان و کارشناسان شبکه برای استانداردسازی یک فناوری یا پروتکل اینترنت است.

پورت چیست؟

در شبکه، یک پورت یک مکان مجازی بر روی یک ماشین است که برای اتصالات سایر ماشین‌ها باز است. هر کامپیوتر شبکه‌ای دارای تعدادی استاندارد پورت است و هر پورت برای انواع خاصی از ارتباطات رزرو شده است.

محل بارگیری کشتی‌ها در یک بندر را در نظر بگیرید: هر بندر کشتیرانی شماره‌گذاری شده است و انواع مختلفی از کشتی‌ها قرار است برای تخلیه بار یا مسافران به بنادر کشتیرانی خاصی بروند. شبکه‌سازی نیز به همین صورت است: انواع خاصی از ارتباطات قرار است به پورت‌های شبکه خاصی بروند. تفاوت این است که پورت‌های شبکه مجازی هستند. آن‌ها مکان‌هایی برای اتصالات دیجیتال هستند تا اتصالات فیزیکی.

DoT یا DoH؟

پیرامون این موضوع اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد. ازنقطه‌نظر امنیت شبکه، DoT مسلماً گزینه مناسب‌تری است. DoT به مدیران شبکه این امکان را می‌دهد که پرس‌وجوهای DNS را نظارت و مسدود کنند که برای شناسایی و توقف ترافیک مخرب مهم است. در همین حال، درخواست‌های DoH در ترافیک معمولی HTTPS پنهان هستند، به این معنی که نمی‌توان آن‌ها را به‌راحتی بدون مسدود کردن سایر ترافیک‌های HTTPS مسدود کرد.

بااین‌حال، از منظر حفظ حریم خصوصی، DoH مسلماً ارجح است. با DoH، پرس‌وجوهای DNS در جریان بزرگ‌تر ترافیک HTTPS پنهان می‌شوند. DoH به مدیران شبکه دید کمتری می‌دهد اما حریم خصوصی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کند.

تفاوت DNS با TLS/HTTPS و DNSSEC

DNSSEC مجموعه‌ای از پسوندهای امنیتی برای تأیید هویت سرورهای ریشه DNS و سرورهای نام معتبر در ارتباطات با سرورهای DNS است. DNSSEC برای جلوگیری از DNS Cache Poisoning، در میان سایر حملات، طراحی‌شده است. DNSSEC ارتباطات را رمزگذاری نمی‌کند. از سوی دیگر، DNS over TLS or HTTPS یا HTTPS، پرس‌وجوهای DNS را رمزگذاری می‌کند. 1.1.1.1 از DNSSEC نیز پشتیبانی می‌کند.

DNS

 DNS: انواع رکوردهای DNS، سرورهای DNS و Query های DNS

/0 دیدگاه/در /توسط

مفاهیم موردبحث در این مقاله:

  • 3 نوعDNS queries: بازگشتی، تکراری و غیر بازگشتی
  • 3 نوع سرور DNS: DNS Resolver، DNS Root Server و Authoritative Name Server
  • 10 نوع رکورد DNS رایج: ازجمله A، AAAA، CNAME، MX و NS

DNS چگونه کار می‌کند

DNS یک سیستم جهانی برای تبدیل آدرس‌های IP به نام‌های domain مشخص است. هنگامی‌که یک کاربر سعی می‌کند به یک آدرس وب مانند “example.com” دسترسی پیدا کند، مرورگر وب یک Query DNSرا در برابر یک سرور DNS اجرا می‌کند و نام میزبان را ارائه می‌دهد. سرور DNS نام میزبان را می‌گیرد و آن را به یک آدرس IP عددی تبدیل می‌کند که مرورگر وب می‌تواند به آن متصل شود.

مؤلفه‌ای به نام DNS Resolver مسئول بررسی موجودی نام میزبان در حافظه نهان محلی می باشد و در صورتی که این نام موجود نباشد با یک سری از سرورهای نام DNS ارتباط برقرار می کند تا درنهایت آی پی سرویسی را که کاربر می‌خواهد به آن دسترسی پیدا کند، دریافت کند و آن را به مرورگر یا برنامه برگرداند. این فرآیند معمولاً کمتر از یک ثانیه طول می‌کشد.

انواع DNS : سه نوع Query DNS

سه نوع Query در سیستم DNS وجود دارد:

  1. Query بازگشتی

در یک Query بازگشتی، یک سرویس‌گیرنده DNS یک نام میزبان را ارائه می‌دهد و » DNS Resolver باید» پاسخی را ارائه دهد – در صورت یافت نشدن، با یک رکورد منبع مرتبط یا یک پیام خطا پاسخ می‌دهد. Resolver یک فرآیند جستجوی بازگشتی را از DNS Root Serverشروع می‌کند تا زمانی که سرور نام معتبر را پیدا کند.

  1. Query تکراری

در یک Query تکراری، یک سرویس‌گیرنده DNS یک نام میزبان را ارائه می‌دهد و DNS Resolver مناسب ترین پاسخی را که می‌تواند بازمی‌گرداند. اگر DNS Resolver رکوردهای DNS مربوطه را در حافظه پنهان خود داشته باشد، آن‌ها را برمی‌گرداند. در غیر این صورت، کاربر DNS را به DNS Root Server یا سرور نام معتبر دیگری که نزدیک‌ترین منطقه DNS موردنیاز است ارجاع می‌دهد .سپس کاربرDNS باید Query را مستقیماً در برابر سرور DNS که به آن ارجاع داده‌شده است، تکرار کند.

  1. Query غیر بازگشتی

Query غیر بازگشتی Query است که DNS Resolver از قبل پاسخ آن را می‌داند یا فوراً یک رکورد DNS را برمی‌گرداند زیرا قبلاً آن را در حافظه پنهان محلی ذخیره می‌کند، یا از یک سرور نام DNS که برای رکورد معتبر است سؤال می‌کند، به این معنی که قطعاً IP صحیح را برای آن نام میزبان دارد. در هر دو مورد، نیازی به دورهای اضافی Query وجود ندارد (مانند Queryهای بازگشتی یا تکراری) .در عوض، یک پاسخ بلافاصله به کاربر بازگردانده می‌شود.

 انواع DNS:  سه نوع سرور DNS

موارد زیر رایج‌ترین انواع سرور DNS هستند که برای resolve نام‌های میزبان در آدرس‌های IP استفاده می‌شوند.

DNS Resolver

یک DNS Resolver، برای دریافت DNS queries که شامل یک نام میزبان مشخص مانند «www.example.com» است، طراحی‌شده است و مسئول ردیابی آدرس IP آن نام میزبان است.

DNS Root Server

DNS Root Server اولین گام در حرکت از نام میزبان به آدرس IP است DNS Root Server .دامنه (TLD) را از درخواست کاربر استخراج می‌کند – برای مثال www.example.com -جزئیاتی را برای سرور نام TLD.com ارائه می‌دهد. در نتیجه، آن سرور جزئیاتی را برای دامنه‌های دارای منطقه DNS.com ازجمله “example.com” ارائه می‌دهد.

13 Root Serverدر سراسر جهان وجود دارد که با حروف A تا M نشان داده‌شده است و توسط سازمان‌هایی مانند کنسرسیوم سیستم‌های اینترنت، Verisign، ICANN، دانشگاه مریلند و آزمایشگاه تحقیقات ارتش ایالات‌متحده اداره می‌شود.

Authoritative DNS Server

سرورهای سطح بالاتر در رده بندی DNS تعریف می‌کنند که کدام سرورDNS، Authoritative Name Server برای یک نام میزبان خاص است، به این معنی که اطلاعات به‌روز را برای آن نام میزبان نگهداری می‌کند.

Authoritative Name Server آخرین توقف در Query سرور نام است – نام میزبان را می‌گیرد و آدرس IP صحیح را به DNS Resolverبرمی‌گرداند (اگر دامنه را پیدا نکرد، پیام NXDOMAIN را برمی‌گرداند).

انواع 10 : DNS نوع رکورد برتر DNS

سرورهای DNS یک رکورد DNS برای ارائه اطلاعات مهم در مورد یک دامنه یا نام میزبان، به‌ویژه آدرس IP فعلی آن ایجاد می‌کنند. رایج‌ترین انواع رکورد DNS عبارت‌اند از:

  • رکورد نگاشت آدرس (A Record) – که به‌عنوان رکورد میزبان DNS نیز شناخته می‌شود، نام میزبان و آدرس IPv4 مربوط به آن را ذخیره می‌کند.
  •  IP نسخه 6 رکورد آدرس (AAAA Record) – نام میزبان و آدرس IPv6 مربوطه آن را ذخیره می‌کند.
  • رکورد نام (CNAME Record) Canonical می‌تواند برای نام مستعار میزبان نام میزبان دیگر استفاده شود. هنگامی‌که یک سرویس‌گیرنده DNS رکوردی را درخواست می‌کند که حاوی یک CNAME است که به نام میزبان دیگری اشاره می‌کند، فرآیند DNS resolution بانام میزبان جدید تکرار می‌شود.
  • رکورد مبدل ایمیل (MX Record) یک سرور ایمیل SMTP را برای دامنه مشخص می‌کند که برای مسیریابی ایمیل‌های خروجی به سرور ایمیل استفاده می‌شود.
  • رکوردهای سرور نام (NS Record) مشخص می‌کند که یک منطقهDNS، مانند “example.com” به یک سرور نام معتبر خاص واگذار می‌شود و آدرس سرور نام را ارائه می‌دهد.
  • سوابق اشاره‌گر جستجوی معکوس (PTR Record) – به یک DNS Resolverاجازه می‌دهد یک آدرس IP ارائه کند و یک نام میزبان دریافت کند (جستجوی معکوس DNS).
  • رکورد گواهی(CERT Record)  گواهی‌های رمزگذاری – PKIX، SPKI، PGP و غیره را ذخیره می‌کند.
  • محل سرویس (SRV Record) – یک رکورد موقعیت مکانی سرویس، مانند MX اما برای سایر پروتکل‌های ارتباطی.
  • Text Record (TXT Record) معمولاً داده‌های خوانای ماشین مانند رمزگذاری فرصت‌طلبانه، چارچوب خط‌مشی فرستنده، DKIM، DMARC و غیره را حمل می‌کند.
  • Start of Authority (SOA Record) این رکورد در ابتدای یک فایل منطقه DNS ظاهر می‌شود و سرور نام معتبر برای منطقه DNS فعلی، جزئیات تماس برای سرپرست دامنه، شماره‌سریال دامنه و اطلاعات مربوط به تعداد دفعات اطلاعات DNS را که برای این منطقه باید تجدید شود نشان می‌دهد.
خدمات DNS 

اکنون‌که ما انواع اصلی زیرساخت‌های DNS سنتی را پوشش دادیم، باید بدانید که DNS می‌تواند چیزی بیش از «سیستم لوله‌کشی» اینترنت باشد.  DNS خدمات فوق العاده ای ارائه می دهد، ازجمله:

این قابلیت‌ها توسط سرورهای DNS نسل بعدی که قادر به مسیریابی و فیلتر کردن ترافیک هوشمند هستند امکان‌پذیر شده است .

 

data replication

Replication چیست؟

/0 دیدگاه/در /توسط

Data Replication فرایند کپی کردن داده ها از یک مکان به مکان دیگر است. این فناوری به سازمان ها کمک می کند تا در صورت بروز فاجعه ، نسخه های بروز از داده های خود را در اختیار داشته باشند.

Replication می تواند در بستر storage area network ، local area network یا local wide area network و همچنین cloud انجام شود. برای مواردی همچون Disaster Recovery، فرایند Replication به طور معمول بین یک ذخیره سازه اولیه در یک مکان و ذخیره سازی در مکانی دیگر رخ می دهد. ادامه نوشته

تکنولوژی RDMA) Remote Direct Memory Access)

تکنولوژی RDMA و RoCE چیست؟

/0 دیدگاه/در /توسط

RDMA چیست ؟

RDMA مخفف Remote Direct Memory Access می باشد که دسترسی مستقیم به حافظه یک هاست را به حافظه هاست دیگر بدون دخالت CPU و سیستم عامل فراهم می کند که باعث تقویت شبکه و performance هاست با کاهش latency ، کاهش بار CPU و پهنای باند بالاتر می شود. در مقابل، ارتباطات TCP / IP به طور معمول نیازمند عملیات کپی هستند که باعث افزایش قابل توجهی تاخیر در منابع CPU و حافظه می شود. ادامه نوشته

Data Center Designs

بررسی طراحی دیتاسنتر ToR و EoR

/0 دیدگاه/در /توسط

این مقاله بررسی و مقایسه دقیقی را از طراحی دیتاسنتر Top of Rack و End of Row، دو طرح فیزیکی معروف در دیتاسنترها، ارائه می‌دهد. همچنین یک طرح جایگزین دیگر با استفاده از Fabric Extender بررسی می‌شود.

ادامه نوشته

پروتکل OSPF

آشنایی با پروتکل OSPF

/0 دیدگاه/در , /توسط

پروتکل های مسیریابی link state نقشه راه کاملی را برای هر روتر اجرا کننده این پروتکل فراهم می کنند. روتری که از پروتکل link state بهره می برد به راحتی دچار تصمیم گیری نادرست در رابطه با مسیریابی نخواهد شد چرا که این روتر تصویر کاملی از شبکه در اختیار دارد. ادامه نوشته

آشنایی با معماری leaf-spine

/0 دیدگاه/در /توسط

مراکز داده بر تکنولوژی های نرم افزاری جدیدی تکیه می کنند که نقش اساسی را در گسترش قابلیت های یک سازمان enterprise ایفا می کنند. دیتاسنترهای پیشین، معماری three-tier را به کار می برند که در آن سرورها مبتنی بر مکان شان درون pod هایی تقسیم بندی می شوند ( شکل 1) ادامه نوشته

بلاک چین چیست و چرا مورد توجه است

/0 دیدگاه/در /توسط

بلاک چین 1 یک سیستم برای نگهداری دفتر حساب های توزیع شده است به طوری که اجازه می دهد سازمانهایی که اعتماد کافی به یکدیگر ندارند بر روی بروزرسانی این دفتر حساب ها به توافق برسند. به جای استفاده از شخص ثالث مرکزی یا فرآیند تطبیق حساب آفلاین، بلاک چین از پروتکل های peer to peer استفاده می کند. بلاک چین به عنوان یک دفتر حساب توزیع شده، یک رکورد پاک نشدنی و آنی را فراهم می کند که در میان شرکت کنندگان آن کپی می شود. ادامه نوشته

آشنایی با پروتکل STP

/13 دیدگاه/در /توسط

احتمالا شما هم با عباراتی مانند پروتکل STP، به وجود آمدن loop در شبکه، RSTP و… روبرو شدید. در این مقاله ابتدا پروتکل STP و کاربرد آن را معرفی کرده، سپس نحوه‌ی کارکرد این پروتکل را بررسی می‌کنیم.

Spanning Tree Protocol چیست؟

سوئیچ های سیسکو با استفاده از پروتکل STP، از به وجود آمدن loop در شبکه جلوگیری می کنند. اگر در یک LAN که دارای مسیر های redundant می‌باشد، پروتکل STP فعال نباشد، loopهای نامحدودی در شبکه به وجود می آید که این امر می تواند باعث down شدن شبکه شود. در حالی که اگر در همان LAN پروتکل STP فعال باشد، سوئیچ ها برخی از پورت ها را بلاک می کنند و اجازه عبور اطلاعات از آن پورت ها را نمی‌دهند تا در شبکه loop ایجاد نشود.

ادامه نوشته

دنبال کردن یک لینک اضافه شده به صورت دستی

در خبرنامه فاراد عضو شوید

ارتباط با ما

تلفن

021-88694675

021-88694903

ایمیل

info@faradsys.com

فکس

021-89772050

فاراد را در فضای مجازی دنبال کنید

LinkedIn

Instagram

Aparat

Telegram

ذخیره ساز

ذخیره ساز HPE

ذخیره ساز EMC

امنیت

فایروال سیسکو

زیرساخت

سوئیچ سیسکو

روتر سیسکو