مجازی سازی

یکی از بهترین راهکارهای افزایش بهره‌وری و بهینه‌سازی تجهیزات سخت افزاری مجازی سازی می‌باشد. مجازی سازی راهکارهای مختلفی ارائه می‌کند که یکی از مهمترین آنها مجازی سازی شبکه می باشد.

شبیه سازی یک پلتفرم سخت افزاری (مانند سرور، استوریج و…) در قالب نرم افزار، مجازی سازی می باشد. در واقع با استفاده از مجازی سازی، عملکردها از سخت افزار مستقل شده و به صورت یک نمونه‌ی مجازی، شبیه‌سازی می‌شوند. این نمونه‌های مجازی، می‌توانند همان کارکرد نمونه‌های فیزیکی را داشته باشند.

راهکار مجازی سازی پلتفرم‌ها را قادر می‌سازد تا از قابلیت‌ها و دستگاه‌های مجازی مختلفی پشتیبانی کنند. به طوریکه این قابلیت‌ها می‌توانند زمانی که به آنها نیاز داریم مورد استفاده قرار بگیرند. این امر موجب صرفه جویی در هزینه ها و افزایش انعطاف پذیری شبکه می شود. مجازی سازی بسیاری از کارهایی که مدیران شبکه به صورت دستی انجام می دادند را اتوماتیک انجام می‌دهد.

در شبکه‌های سنتی، خدمات شبکه با استفاده از تجهیزات سخت افزاری (سوئیچ، روتر، فایروال و…) ارائه می‌شوند. خرید و پیاده سازی این تجهیزات، می‌تواند هزینه‌های زیادی را به سازمانها تحمیل کند. از طرفی مدیریت هر یک از این تجهیزات به صورت جداگانه، کار ساده‌ای نیست. از آنجاییکه پیاده سازی و نگهداری شبکه های سنتی، به مرور زمان پیچیده تر و پرهزینه تر می‌شوند، سازمانها در بخش زیادی از زیرساخت های خود به مجازی سازی شبکه روی آورده اند.

مجازی سازی شبکه چیست؟

شبیه سازی خدمات و قابلیت‌های شبکه در قالب یک شبکه‌ی منطقی را مجازی سازی شبکه گویند. درواقع مجازی سازی شبکه، دیوایس ها و قابلیت های شبکه را (سوئیچ، فایروال،load balancing و…) به صورت مجازی ارائه می کند.

مجازی سازی شبکه یکپارچگی بهتر با محیط مجازی و پشتیبانی گسترده از آن را فراهم می کند. این راهکار از سرویس‌های لایه 2 و 3 (سوئیچ ها و روتر ها) فراتر رفته، و سرویس های لایه 4 و 7 که شامل فایروال و load balancing می شود را ارائه می کند. علاوه بر اینها مجازی سازی شبکه، بسیاری از چالش های شبکه‌ای موجود در دیتاسنتر را برطرف می‌کند.

مجازی سازی شبکه به سازمانها کمک می‌کند تا به صورت متمرکز و بدون تماس فیزیکی با زیرساخت شبکه، آن را مدیریت کنند. از همه مهمتر، این راهکار سهولت در گسترش خدمات و تجهیزات، و همچنین توزیع و تنظیم بارکاری و منابع را به ارمغان می آورد. از اینرو سازمانها با خیال راحت می توانند نیاز های محاسباتی در حال رشد خود را برآورده کنند.

NFV و SDN تکنولوژی‌های مرتبط با یکدیگر هستند که معمولا با یکدیگر استفاده می‌شوند.  این دو تکنولوژی به سمت مجازی سازی شبکه و اتوماسیون آن حرکت می‌کنند، اما هر کدام اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. در ادامه مختصرا به این دو تکنولوژی می‌پردازیم.

NFV چیست؟

Network Function Virtualization راهکار جدیدی را برای طراحی، پیاده سازی و مدیریت خدمات شبکه‌ای، ارائه می‌کند. NFV عملیات‌های شبکه‌ای را از سخت افزارهای مربوط به آنها جدا می‌کند، بنابراین آنها می‌توانند به صورت نرم افزاری اجرا شوند. برخی از این عملیات‌های شبکه‌ای عبارت اند از: NAT، firewalling، تشخیص نفوذ، DNS و catching.

این تکنولوژی طراحی شده تا اجزاء شبکه‌ای مورد نیاز برای پشتیبانی از زیرساخت‌های مجازی سازی شده را ادغام کرده و ارائه کند. NFV برای مجازی سازی عملیات‌های شبکه‌ای، از تکنولوژی‌های استاندارد مجازی سازی که در خدمات سطح بالا، سوئیچ و استوریج اجرا می‌شوند، استفاده می‌کند. از طرفی این تکنولوژی برای هر سطحی از پردازش‌های data plane‌ یا هر سطحی از عملیات‌های control plane، چه در زیرساخت‌های کابلی، چه در زیرساخت‌های wireless مناسب است.

مزایای NFV

NFV خدمات شبکه را با استفاده از نرم افزار مجازی سازی می‌کند تا سازمان‌ها بتوانند:

  • کاهش Cap Ex: نیاز به خرید سخت افزار‌های مختص شبکه را کاهش دهند و از مدل pay-as-you-grow پشتیبانی کنند تا مشکل تامین تجهیزات بیش از حد نیاز را از بین ببرند.
  • کاهش Op Ex: فضا، انرژی و سیستم سرمایشی مورد نیاز تجهیزات را کاهش دهند و گسترش و مدیریت خدمات شبکه را راحتتر و ساده‌تر انجام دهند.
  • سرعت بخشیدن به TTM: زمان مورد نیاز برای پیاده سازی یک سرویس شبکه‌ای جدید را برای پشتیبانی از تغییرات در نیازمندی‌های کسب و کار، جذب فرصت‌های جدید بازار و بهبود نرخ بازگشت سرمایه خدمات جدید، کاهش دهند. NFV خطرات ناشی از عرضه‌ و گسترش خدمات جدید را کاهش می‌دهد، به طوریکه ارائه دهندگان را قادر می‌سازد به راحتی این خدمات را آزمایش و بررسی کنند، تا چیزی که نیازهای کاربران را به بهترین شکل برطرف می‌کند را شناسایی و ارائه کنند.
  • ارائه‌ی چابکی و انعطاف پذیری: NFV سازمان‌ها را قادر می‌سازد خدماتشان را برای تطابق با تغییر نیازها، سریعا گسترش دهند و یا محدود کنند؛ و همچنین خدماتشان را از طریق نرم افزار روی هر سرور استانداردی ارائه کنند.

SDN چیست؟

Software Defined Network یا همان SDN نوعی معماری است که control plane را از data plane جدا می‌کند. در معماری SDN تمام control planeها  در یک جا متمرکز می‌شوند و تمام دیوایس های شبکه از یک نقطه مدیریت می‌شوند. برای آشنایی بیشتر با SDN از این مقاله دیدن فرمایید.

از نرم افزار هایی که مجازی سازی شبکه را ارائه می کنند می‌توان از VMware NSX نام برد